Tam o şarkıda dediği gibi "tam 4 yıl olmuştu" o lanetli zamandan, bugüne ve o lanetin günüydü bu Cuma günü.. Hayatımda değiştiremeyeceğim sabit ritüellerden biri haline gelen Şebnem Ferah konseri bu sefer hepsinden farklı olmalıydı çünkü tarihi gayet manidardı.
Şebnem Ferah'ın hayatımda ki yeri ve öneminin değeri paha biçilemez. 96' Kadın albümü ile başlayan saf ve çocuksu bir sevginin sonradan sonraya tutkulu bir hayranlığa dönüşümü. Her konser gününde sanki Galatasaray'ın maçı varmışçasına heyecanla uyanmak, şarkı başlamadan oynamaya başlayan 90'ların Harun Kolçak'ı gibi oynamak.. İşte bu duygularla girmiştim yine O'nun gününe. Hasbel kader devam eden günümün bir an evvel akşama dönmesi istedim. Mesaim bitti ve dostlarımı,kardeşlerimi de toplayıp Bostancı Gösteri Merkezi'ne yani yıllar boyu seni bana ve bize bağlayan saraya ulaştık. Şebnem Ferah konserleri içinde ki en kalabalık ekip ile birlikte konser alanında yerimizi aldıktan sonra artık "Kraliçe'nin huzuruna" çıkmaya hazırdık. Biz hazır olduğumuz gibi o an etrafımızdakileri ve daha sonra bütün konser alanındakileri de hazırladık tempolu alkışlarımızla.
Derken o beklenen an geldi ve sahneye O çıktı yavaş adımlarla, usul usul "Kalbim Mezar"ın ilk mısralarını okuyarak. Şarkı hareketlenip, normal temposunu kazandıktan sonra anlaşılır bir teknik aksaklık olduğu belliydi ve şarkıyı bitirdiği zamanda bunu dile getirdi. Devam eden süreçte "Ya Hep Ya Hiç" ile başlayan "Mayın Tarlası" ile biten arada oldukça tutuktu. Artık bunun teknik bir aksaklık olmadığı anlaşılıyordu. Daha da kötüsü bir sene evvel ki konser yeniden mi yaşanacak, artık yaşlandı eski enerjisini kaybediyor gibi düşüncelere kapılıyorken "Geçmişe Yolculuk"un ilk kısmı ve hemen ardından "Çocukken Sahip Olduğum Kırmızı Rugan Ayakkabılar" ile beklenen patlamayı yaptı. Öylesine alışmışız ki kendisine; artık nerede nasıl nağme yapacağını biliyorduk ki bu konser bizi şaşırttı. Geçen sene ki konserde değişikliklere gideceğinin sinyalini veren Kraliçe, bu konserde belli başlı, anlaşılır değişiklikler yapmıştı. Bu değişikliklerle beraber konserin ortasında gayet üstte, beklentileri karşılar şekilde girmişti. "Mahalle" şarkısının ardından Aykan'ın davul şovu görülmeye değerdi. "Sigara" ile iyice kendimizden geçerken etrafıma bakıp iyi dostlar biriktirip hepsinin ailem olduğunun farkına vardım bir kez daha. Konserin klasiği haline gelen "Eski" şarkısının eşliğinden sanat ve kültür dünyasının bütün üstadlarını anma ve konserde ki herkesin tek bir ağızdan "Yağmurlar"ı söylemesinden sonra "Bu Aşk Fazla Sana" ve kısa bir aranın(!) ardından "Hoşçakal" ile bizlere veda etti Kraliçe'miz.
Ardıma baktığım zaman hayatımda değişmesi güç ve ender varlıklardan biri Şebnem Ferah. Hem kadın olarak, hem sanatçı olarak karşı konulamaz bir hayranlığım mevcut. (Özellikle elmacık kemikleri ve bileklerine) O yüzden değil 26 yaşımda, -eğer var olursa ve benim de bedenim ve gücüm el verirse- 76 yaşında olsam dahi peşini bırakmam. Bu güzel yolda yanımda olan, olmuş olan ve olacak olanlara sözüm ise;
Şebnem Ferah'ın hayatımda ki yeri ve öneminin değeri paha biçilemez. 96' Kadın albümü ile başlayan saf ve çocuksu bir sevginin sonradan sonraya tutkulu bir hayranlığa dönüşümü. Her konser gününde sanki Galatasaray'ın maçı varmışçasına heyecanla uyanmak, şarkı başlamadan oynamaya başlayan 90'ların Harun Kolçak'ı gibi oynamak.. İşte bu duygularla girmiştim yine O'nun gününe. Hasbel kader devam eden günümün bir an evvel akşama dönmesi istedim. Mesaim bitti ve dostlarımı,kardeşlerimi de toplayıp Bostancı Gösteri Merkezi'ne yani yıllar boyu seni bana ve bize bağlayan saraya ulaştık. Şebnem Ferah konserleri içinde ki en kalabalık ekip ile birlikte konser alanında yerimizi aldıktan sonra artık "Kraliçe'nin huzuruna" çıkmaya hazırdık. Biz hazır olduğumuz gibi o an etrafımızdakileri ve daha sonra bütün konser alanındakileri de hazırladık tempolu alkışlarımızla.
Derken o beklenen an geldi ve sahneye O çıktı yavaş adımlarla, usul usul "Kalbim Mezar"ın ilk mısralarını okuyarak. Şarkı hareketlenip, normal temposunu kazandıktan sonra anlaşılır bir teknik aksaklık olduğu belliydi ve şarkıyı bitirdiği zamanda bunu dile getirdi. Devam eden süreçte "Ya Hep Ya Hiç" ile başlayan "Mayın Tarlası" ile biten arada oldukça tutuktu. Artık bunun teknik bir aksaklık olmadığı anlaşılıyordu. Daha da kötüsü bir sene evvel ki konser yeniden mi yaşanacak, artık yaşlandı eski enerjisini kaybediyor gibi düşüncelere kapılıyorken "Geçmişe Yolculuk"un ilk kısmı ve hemen ardından "Çocukken Sahip Olduğum Kırmızı Rugan Ayakkabılar" ile beklenen patlamayı yaptı. Öylesine alışmışız ki kendisine; artık nerede nasıl nağme yapacağını biliyorduk ki bu konser bizi şaşırttı. Geçen sene ki konserde değişikliklere gideceğinin sinyalini veren Kraliçe, bu konserde belli başlı, anlaşılır değişiklikler yapmıştı. Bu değişikliklerle beraber konserin ortasında gayet üstte, beklentileri karşılar şekilde girmişti. "Mahalle" şarkısının ardından Aykan'ın davul şovu görülmeye değerdi. "Sigara" ile iyice kendimizden geçerken etrafıma bakıp iyi dostlar biriktirip hepsinin ailem olduğunun farkına vardım bir kez daha. Konserin klasiği haline gelen "Eski" şarkısının eşliğinden sanat ve kültür dünyasının bütün üstadlarını anma ve konserde ki herkesin tek bir ağızdan "Yağmurlar"ı söylemesinden sonra "Bu Aşk Fazla Sana" ve kısa bir aranın(!) ardından "Hoşçakal" ile bizlere veda etti Kraliçe'miz.Ardıma baktığım zaman hayatımda değişmesi güç ve ender varlıklardan biri Şebnem Ferah. Hem kadın olarak, hem sanatçı olarak karşı konulamaz bir hayranlığım mevcut. (Özellikle elmacık kemikleri ve bileklerine) O yüzden değil 26 yaşımda, -eğer var olursa ve benim de bedenim ve gücüm el verirse- 76 yaşında olsam dahi peşini bırakmam. Bu güzel yolda yanımda olan, olmuş olan ve olacak olanlara sözüm ise;
"Hayatıma giren herkese, yaşanmış her şeye; TEŞEKKÜRLER BÜYÜYORUM SİZİNLE"
Yorumlar
Yorum Gönder